Η Άγκυρα, με νέα μπλόφα μας πάει «φούντο»
στη δική μας θάλασσα…
Ισχύει και θα ισχύει.
Αυτά, που γίνονται και δεν λέγονται.
Και αυτά που λέγονται και δεν γίνονται.
Αυτή είναι, η διπλή κόψη των γεγονότων. Πραγματικών και εικονικών…
Αυτός, και ο «μονόδρομος δράσης» στην πολιτική.
Μετράει, το να μην ξέρουμε. Το παρασκήνιο.
Μετράνε, οι «κλειστές πόρτες». Οι κλειστές συμφωνίες. Τα κρυφά τετελεσμένα.
Δεν μετράει, το Διεθνές Δίκαιο. Η εδαφική ακεραιότητα. Η εθνική κυριαρχία.
Βλάπτουν, τα φώτα δημοσιότητας.. «Αποκαθηλώνουν», δημόσιες εικόνες. Γκρεμίζουν, πολιτικούς μίας χρήσης…
Έτσι, τραβάνε διακόπτες. Επιβάλλουν, συσκότιση. Και όλα μία χαρά, όπως τα θέλουν…
Ησυχία, γίνονται διαπραγματεύσεις με την Τουρκία. Δεν πρέπει να στεναχωρηθεί ο Ερντογάν που έχει μπροστά του εκλογές.
Αυτό, ήταν περίπου (αν είναι δυνατόν) το νόημα των δηλώσεων του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών.
Και με την ΑΟΖ (την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στο Αιγαίο –το κυριαρχικό μας δικαίωμα) τι γίνεται κύριε υπουργέ;
Και να, η απάντηση-πρόκληση…
«Η Ελλάδα δεν προτίθεται να καθορίσει ΑΟΖ γιατί δεν θέλει να επιβαρυνθούν οι συνομιλίες με την Άγκυρα»(!!!)
Είπαμε, τα γεγονότα που γίνονται δεν λέγονται…
Τι να πει αυτός, ο κατώτερος των περιστάσεων υπουργός;
Δεν μπορεί, καίει τον εαυτό του και την κυβέρνησή του αν αποκαλύψει το νέο τουρκικό
βέτο που απαιτεί:Ότι και για την ΑΟΖ ισχύει το “casus belli” όπως και για την επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια, το άλλο ζωτικό κυριαρχικό μας δικαίωμα (διεθνώς κατοχυρωμένο) που παραμένει ανενεργό, στην «κατάψυξη». Αιχμάλωτο χρόνια, μίας καραμπινάτης τουρκικής μπλόφας…
Οι ξένοι γελάνε. Ποιος πάει στον πόλεμο με εναντίον του ολόκληρο το Διεθνές Δίκαιο, μου είπε επιφανής Γάλλος φίλος μου. Έλα ντε, ποιος πάει;
Πως λοιπόν, ο κ. υπουργός να πει την αλήθεια που αμέσως θα ξεσηκώσει όλους τους Έλληνες;
Πώς να τολμήσει να μιλήσει για προχωρημένες διαπραγματεύσεις και για το εύρος τω δικών μας υδάτων, δηλαδή τη μοιρασιά στη μέση του Αιγαίου που αξιώνει η Άγκυρα;
«Πάμε σε κυμαινόμενο ελληνικό εύρος στο Αιγαίο…».
Η φράση-μαχαιριά της Κύρας Αδαμ («Ελευθεροτυπία») που ρίχνει φως σε όσα προσπαθούν να κρύψουν.
Γράφει: «Η ΑΟΖ κάθε χώρας, όπως και η υφαλοκρηπίδα της αποτελούν εθνική κυριαρχία της χώρας που δεν μπαίνει σε διαπραγμάτευση ή στην «αναμονή» του τέλους των διαπραγματεύσεων.»
Και συνεχίζει: «Όπως είναι γνωστό η καρδιά των προβλημάτων με την Τουρκία στο Αιγαίο είναι το εύρος των χωρικών υδάτων. Η ΑΟΖ εκτείνεται πέραν των χωρικών υδάτων μέχρι 200 ν.μ., επικαλύπτοντας και την υφαλοκρηπίδα που καθορίζεται από τις ακτές μέχρι απόσταση 200 ν.μ. από αυτές.
Επομένως, το εύρος των χωρικών υδάτων είναι αυτό που θα καθορίσει την τελική μορφή και της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ της Ελλάδας»
Μετά και από αυτά που τονίζει η οξυδερκής δημοσιογράφος, τι να πει ο εκτός θέματος υπουργός;
Ότι φτάσαμε στην ντροπή και της κυμαινόμενης τουρκικής ισοτιμίας στη δική μας θάλασσα.
Τι να ψελλίσει;
Ότι αφήνουν τον κάθε Νταβούτογλου να μιλάει για Καστελόριζο που ανήκει στη Μεσόγειο και όχι στο Αιγαίο.
Δεν το λέει. Τυχαία. Σαφής, ο στόχος του.
Θέλει, να φύγει το ελληνικό νησί από τη «θέση κλειδί» που καθορίζει την ακριβή μέτρηση και της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας.
Εντάξει. Η Πατρίδα μας βρίσκεται «επί ξύλου-χρέους κρεμάμενη».
Δείχνει, ανήμπορη. Αναλώσιμη.
Όντως, υπάρχει κατάσταση αδυναμίας.
Όμως. Οι δύσκολες ώρες, θυμίζει η Ιστορία, ήταν αυτές που ανέδειξαν μοναδικά χαρίσματα. Μοναδικές πράξεις. Μοναδικούς Έλληνες.
Κατέγραψαν, ιστορικές ανατροπές!
Η συγκυριακή κατάσταση αδυναμίας δεν είναι και δεν μπορεί να είναι άλλοθι ή συγχωροχάρτι για κανένα σημερινό πολιτικό. Σε όποια θέση και αν βρίσκεται.
Οφείλουν τώρα, ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ, να ορίσουν το «σημείο μηδέν»- το εθνικό στοπ για τα εθνικά μας θέματα που απειλούνται.
Τώρα, πριν είναι αργά.
Η Τουρκία μας «πάει καροτσάκι» στο Αιγαίο.
Αυτή, προέλαση. Εμείς, υποχώρηση.
Μετράω ήττες.
Ήττα, στα Ίμια. Εκεί, που και σήμερα απαγορεύονται η δική μας σημαία, ο δικός μας στρατός στο δικό μας έδαφος.
Ήττα, και στα 12 μίλια. Το κυριαρχικό μας δικαίωμα με την υπογραφή του Διεθνούς Δικαίου. Που δεν τολμάμε να ασκήσουμε. Να ασφαλίσουμε μία και έξω το Αιγαίο, τη μεγάλη Πατρίδα μας!
Ήττα, το (ανεμπόδιστο) πραξικόπημα ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Που συνεχίζει με εκκωφαντική σιωπή, κυβέρνησης-αντιπολίτευσης, να απαγορεύει πτήσεις ελληνικών μαχητικών αεροπλάνων στα ελληνική νησιά.
Νέα ήττα, η ΑΟΖ. Αν και για κάποια εθνική αυτοπεποίθηση δεν οριοθετήσουμε, ούτε και τώρα, την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Που επιπροσθέτως, μπορεί να μας προκύψει και πλούτος πετρελαίου και φυσικού αερίου που τόσο χρειάζεται η χώρα. Η ευρύτερη Αντιπολίτευση είναι εδώ;
Επαναλαμβάνω και κλείνω.
Αν χάσουμε τον έλεγχο του Αιγαίου. Θα γίνουμε ένα τίποτα.
Οι έκπτωτοι της Ιστορίας.
Η χώρα-σκιά του χθες.
Η χλεύη, φίλων και αντιπάλων.
Υ.Γ. Ακούστηκε και το απίστευτο. Ότι η ΑΟΖ έγινε της μόδας.
Όχι, δεν ειπώθηκε σε καφενείο…
Το είπε ο «υπεύθυνος» των εξωτερικών μας υποθέσεων.
Και ρωτώ. Αυτός και ο επικεφαλής του έτσι βλέπουν, σαν μόδα που αλλάζει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα;
Θυμίζω δύο σχετικά άρθρα:
- «Πραξικόπημα ΝΑΤΟ στο Αιγαίο» – 23 Μαρτίου 2011
- «Ποια γλώσσα μιλάμε;» 2 Φεβρουαρίου 1999
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου