Οι κάτοικοι του Γκραικοχωρίου και του Λαδοχωρίου Ηγουμενίτσας είναι αποφασισμένοι να κλείσουν το λιμάνι, αν δεν βρεθεί άμεσα λύση για τους μετανάστες. Το μόνο, που τους ικανοποιεί, είναι η απμάκρυνση των αλλοδαπών από την περιοχή. Στο μεταξύ, στο αίτημα των κατοίκων αντιδρά και η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Ηγουμενίτσας.
Μάλιστα κτηγορεί το.......Δήμο Ηγουμενίτσας για ανακολουθία στο συγκεκριμένο θέμα. Ειδικότερα αναφέρεται στην ανακοίνωση: "Συγκέντρωση στην πλατεία Δημαρχείου πραγματοποίησε η "Επιτροπή Αγώνα Πολιτών για μια Ανθρώπινη Πόλη", για να παρακολουθήσουν την συζήτηση του Δημοτικού Συμβουλίου Ηγουμενίτσας,
που θα εξέταζε την πρόταση του Δημάρχου Ηγουμενίτσας για δημιουργία χώρου φιλοξενίας μεταναστών και προσφύγων χωρίς χαρτιά, στη θέση «Γωνιά».
που θα εξέταζε την πρόταση του Δημάρχου Ηγουμενίτσας για δημιουργία χώρου φιλοξενίας μεταναστών και προσφύγων χωρίς χαρτιά, στη θέση «Γωνιά».
Στην διάρκεια της με εντάσεις συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου ακούστηκαν πολλές απόψεις αναδεικνύοντας ή συσκοτίζοντας πλευρές του όλου ζητήματος και τελικά αποφασίστηκε να συσταθεί μια διευρυμένη Επιτροπή που θα απευθυνθεί στην Κυβέρνηση για να ζητήσει την συνδρομή της, χρησιμοποιώντας σαν μοχλό πίεσης το κλείσιμο του λιμανιού για όσο κρίνει η επιτροπή αυτή ότι θα χρειαστεί, μια και το πρόβλημα κρίθηκε πως ξεπερνά κατά πολύ τα όρια του νέου Καλλικρατικού Δήμου Ηγουμενίτσας. Ο Δήμαρχος προφανώς βλέποντας πως η πρόταση για δημιουργία καταυλισμού έχει διχάσει την τοπική κοινωνία, είχε αποσύρει την πρόταση δημιουργίας κέντρου φιλοξενίας προσφύγων και παρουσίασε την επικείμενη δραστηριοποίηση ΜΚΟ στην Ηγουμενίτσα, που θα παρέχουν σίτιση καθώς και υγειονομική, κοινωνική και νομική φροντίδα για 3,5 μήνες στους μετανάστες, κοντά στους καταυλισμούς τους, προσπαθώντας να τους αποθαρρύνουν να προσεγγίσουν τον ιστό της πόλης. Η πρόταση του Δημάρχου δεν περιλαμβάνει (όχι τυχαία) εκείνους που δραστηριοποιούνται το τελευταίο διάστημα στην αλληλεγγύη των μεταναστών και προσφύγων της περιοχής. Είναι χαρακτηριστικό πως το κίνημα αλληλεγγύης προς τους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας διευρύνεται συνεχώς. Την Καθαρά Δευτέρα πάνω από 700 μερίδες φαγητού (φασολάδα., ψωμί , χαλβάς, ελιές κλπ ) μοιράστηκαν στους άστεγους πεινασμένους μετανάστες της περιοχής. Οι έχοντες την εξουσία τρομάζουν και προσπαθούν με κρατική βία και ομάδες εθελοντισμού να ελέγξουν παρακρατικά ή με ΜΚΟ (ακόμα και να ποινικοποιήσουν) την αλληλεγγύη ενώ οι μέχρι χθες απόντες από συλλογικούς αγώνες, να προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το έργο των κατά τεκμήριο ενεργών και ευαισθητοποιημένων πολιτών στα κοινωνικά δρώμενα. Η κατάληξη της υπόθεσης της Υπατίας και ΕΚΘ με τη νίκη των εργατών (ελλήνων και μεταναστών) που αφορά την κατοχύρωση δικαιώματος παραμονής (ή σύνταξης) με 120 ένσημα αντί για 180 και περίθαλψης με 50 αντί για 80 ανά έτος, σκόπιμα αποσιωπείται. Οι έχοντες έναν δίκαιο αγώνα ολοκληρώσει, εργάτες μετανάστες και μαζί τους οι αλληλέγγυοι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα και τα κινήματα που στάθηκαν στο πλευρό τους σε όλη την Ελλάδα και τον κόσμο, έδειξαν ότι οι κοινοί συντονισμένοι αγώνες μπορούν να νικήσουν. Και αυτή την ανάσα τη χρειαζόμασταν όλοι μας, ντόπιοι και μετανάστες, περισσότερο από ποτέ. Η κοινωνία μπορεί να περάσει το αρχικό σοκ, να οργανωθεί και να αντεπιτεθεί διεκδικώντας τα αυτονόητα δικαιώματά της θέτοντας στο επίκεντρο των αγώνων της, τον άνθρωπο και όχι τις αγορές. Δεν μπορεί να αγνοηθεί επίσης το γεγονός πως συλλογικότητες και άτομα με διαφορετικές πολιτικές καταβολές και πρακτικές συσπειρώθηκαν στο κίνημα αλληλεγγύης. Η κυβέρνηση του Μνημονίου και η συμμαχία των προθύμων συνοδοιπόρων της δεν είναι ανίκητη. Αντίθετα το δημοκρατικό προσωπείο έπεσε και αποκαλύφθηκε ο αυταρχισμός και η ανεπάρκειά της. Επίσης μάλλον σκόπιμα φαίνεται να αποσιωπείται το γεγονός πως το φαινόμενο της μετανάστευσης θα παρουσιάσει αυξητικές τάσεις το επόμενο διάστημα και άρα τα όποια μέτρα προτείνονται πρέπει να έχουν μακρόχρονο ορίζοντα και στόχευση στα αίτια που δημιουργούν πρόσφυγες μετανάστες, πόλεμους και περιβαλλοντικές καταστροφές. Ούτε μπορεί μέσω του Καλλικράτη να μετακυλίεται ως τεχνικό ζήτημα προς λύση στις τοπικές κοινωνίες, αφαιρώντας την πολιτική του διάσταση, που είναι παγκόσμια. Δεν πρέπει όμως τέλος να υποτιμηθεί το γεγονός πως μαζικά συγκεντρώνεται κόσμος στο δρόμο για να διεκδικήσει αυτό που αισθάνεται ότι του αφαιρείται. Μακάρι η οργή του να κατευθυνθεί προς την διεκδίκηση και εξυπηρέτηση αναγκών των πολλών και να μην ποδηγετηθεί από εκείνους που δημιούργησαν τις συνθήκες για να γίνεται όλο και πιο απάνθρωπη η καθημερινότητα όλων μας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου